Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2011
  Ξερω πως ο εφιαλτης μου ειναι ακομα εκει εξω . Πισω απο τα ευγενικα χαμογελα Στις αγκαλιες που καποτε εβρισκα καταφυγιο.          Και τι μπορεις να κανεις οταν καθε στιγμη που περναει σου φαινεται ατελειωτη. αβασταχτη?οταν καθε λεπτο σου ποναει την ψυχη περισσοτερο απο τ προηγουμενο και λιγοτερο απο το επομενο? Οταν η ιδανικη εικονα που ειχες πλασει με τοσα ονειρα αποδεικνυεται ενα απιστευτο λαθος? Οταν η μονη λυση ειναι να φυγεις μακρια τοσο μακρια και να μην ξανακοιταξεις πισω? Δεν ξερω ηλικρινα ποσες αντοχες εχει μια ανθρωπινη καρδια ομως τα ταλευαια χρονια νιωθω πως η δικη μου της εχει ξεπερασει κατα πολυ. Δεν ειναι οι απογοητευσεις. Οι αποριψεις ,η απεραντη θλιψη, Ειναι η σκεψη πως για ακομη μια φορα εσυ καταστραφηκες ,εσπασες ,κομματιαστηκες, διαλιθηκες και αυτοι ειναι ακομη εκει εξω περιμενοντας την καταληλη στιγμη να το κανουν ξανα και ξανα.            Ποτε δν...
-demons and angels-               Oταν ενας ανθρωπος εχει μεινει για τοσο καιρο αδειος ειναι φυσικο να πιαστει απο καθε μικρη ελπιδα για ζωη.Και εγω τι θα απογινω?Ειναι σαν να ζουν 2 ανθρωποι μεσα μου            .Ο ενας που παντα γυρευε την παιδικη αθωοτητα που αναγκαστηκε να χασει τοσο νωρις.Ο ενας που παλευε με ολη την δυναμη της ανθρωπινης υπαρξης να μην αφεθει στην απολυτη καταστροφη.Αυτος που ακομη και τις μερες που ολα εμοιαζαν ματαια εβρισκε κρυφα ενα τοσο δα ονειρο κρυμενο καλα στο βαθος της ψυχης για να διξει την αφορμη για να συνεχισω να ξυπναω το επομενο πρωι.και το επομενο.            Ο αλλος ειναι ο ελευθερος.Αυτος που παντα  δημιουργεί , παρορμιτισμο, που μπορει καθε στιγμη να με πεισει πως το απαγορευμενο ειναι και το πιο γλυκο.Εμφανιστηκε μια νυχτα πριν 5 χρονια και θ...
Now the drugs don't work. They just make me worse.   Θες να μαθεις τι βλεπω οταν κοιτω τα ματια σου?αμφιβολια.Η παντελη έλλειψη συναισθηματων.Οι καταστασεις αλλαζουν οι ανθρωποι οχι. Σας λυπαμ ε ολους σας,εσας που μενετε ιδιοι με το περασμα των χρονων, εσας που το μονο που μαθατε ειναι να δειχνεται καθε μερα το πιο μισητο σασ προσωπο.Εσας που βαζεται τελος σε καθε ευτυχισμενη στιγμη. Δειλη ! να τι ειστε.Καποιος παλιοτερα μου ειπε πως οταν πραγματικα δω το χειροτερο προσωπο των ανθρωπων μονο τοτε θα κανω την δικη μου νεα αρχη.Και θα ειναι οπως θελω εγω και μονο!          Υπαρχουν πολλων ειδων λαθη.1)Αυτα που εκανες και δεν θα μαθευτουν ποτε.2)Αυτα που εγιναν αθελα σου και εχεις την αναγκη να βγαλεις απο μεσα σου με καθε τροπο και 3)αυτα που δεν εκανες και σου φορτωσαν απο δικη τους αναγκη . Ειναι και τα χειροτερα.Τα πιο υπουλα.Να τιμωρησε για κατι που δεν σκεφτηκες καν να πραξεις ειναι πιο οδυνηρο απο το να πληρωνεις για αυτο π...
Η νοσταλγια εμφανιζεται οταν δεν αντεχεις το παρον.     Ναι. το παρον ειναι αφορητο.Δεν μπορεις να κανεις κατι.Ισως φοβασαι να αλλαξεις την τοσο βολικη κατασταση στην οποια ζεις ακομη και αν δεν την αντεχεις,ακομη και αν φτανεις στα ορια σου μερα με την μερα ολο και περισσοτερο. Θες να φωναξεις την απογνωση με ολη την δυναμη της ψυχης σου μα φοβασαι πως με καθε δυνατο συναισθημα το σωμα σου μπορει να διαλυθει σε χιλιαδες μικρα κομματακια μη μπορωντας να αντεξει αλλη ενταση.      Μερικες φορες πιστευεις οτι χρειαζεσαι καποιον να σε αρπαξει , να σε ταρακουνησει και να σου φωναξει "Συνεχισε να ζεις." να σου δωσει τον λογο , την αφορμη που ματαια ψαχνεις απο τοτε και δν ανακαλυπτεις πουθενα.Αυτη ειναι λοιπον η πορεια της ζωης?να προσπαθεις απελπισμενα να βρεις κατι να πιαστεις για να πειθεις τον εαυτο σου πως εχεις λογο να ξυπνησεις το επομενο πρωι?.και το επομενο.και το επομενο....?
  Aυτη ειναι λοιπον η γευση των ονειρων?       Μην αγαπας αν δεν μπορεις να αντεξεις τον πονο και το απολητο κενο που θα ερθει με το αντιο.Μην κλεινεις τα ματια στο παρελθον σου,ειναι αυτο που σε εκανε δυνατοτερο.Εχεις τα σημαδια σου για να σου δειχνουν καθε μερα ποσο μακρια καταφερες να φτασεις.Παρε ελπιδα απο το τιποτα και δημιουργησε κατι.         Γιατι λοιπον να ζω με ονειρα αφου στο τελος θα χαθουν?οπως χαθηκε και εκεινο το βραδυ,οπως χαθηκε και το "για παντα" οπως χαθηκαν και οι ελπιδες καποιας που ονειρευοταν πιο πολυ απο οτι ζουσε και ανεπνεε
  στις στιγμες που εχω μεινει μετεωρη - Εξαχνες καιρο.τον βρηκες τον ερωτα? -Ναι στις αγκαλιες αναξιων εραστων της μιας νυχτας ή του ενος χρονου -Και τι συμπερασμα εβγαλες? -Οτι ολοι σε βλεπουν οπως εσυ βλεπεις τον εαυτο σου.Αν πιστευεις πως εισαι καποιος μεσα στους εκατομμυρια καποιους του κοσμου τοτε κανεια δν προκειτε να σε θεωρησει κατι αξιολογο.Δεν θα γινεις ποτε προορισμος θα εισαι παντα ο σταθμος καποιου επιδοξου. -Και εσυ πως βλεπεις τον εαυτο σου. -Περασαν χρονια απο τις σκοτεινες μου μερες και τις αφοριτες νυχτες ομως ακομη καμια φορα πιανω τον εαυτο μου να χανει την ιδεα της αξιας τουΝα ξεχναει το ποσο αντεξε τα ποσα σημαδια μετρησε για να απεγκλοβιστει και να φτασει τοσο μακρια τοσο ωστε να εχει μεινει μονο μια αναμνηση για το πια ηταν εκεινη η ανηξερη στον κοσμο τως προκλησεων .την ηδονης , του ερωτα, και της απορριψης. -Εμπιστευεσαι τους ανθρωπους? -Αυτο μας κατεστρεψε ολους.Η εμπιστοσυνη στους ανθρωπους του καιρου ...