Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Μα πού ξέρεις μπορεί να ταξιδέψουμε μια μέρα η μιά νύχτα μαζί






















Ξεκουμπωσα το το κοκκινο φορεμα μου.
αραγε μπορω να σε πιστεψω ή μηπως εισαι και εσυ σαν τοσους αλλους..
ας ειναι, ισως κερδισω ακομη λιγες ωρες πονου και μετανοιας,
αλλωστε πρωτη φορα θα ειναι;
Ξεκουμπωσα το κοκκινο φορεμα μου.
Στο ορκιζομαι θα σου δωσω τα παντα, οχι επειδη μου το ζητησες
αλλα επειδη με εσενα γνωρισα το μισος και το υπερμετρο παθος.
Σου αξιζουν, γιατι με συστισες στον κοσμο των συναισθηματων,
ξυπνησες τις πιο βαθιες μου επιθυμιες.
πηρες το φορεμα και το εριξες με την μια στο πατωμα.
θαυμασες για μια στιγμη το εργο σου.
"θα σου δωσω τα παντα, αν μου υποσχεθεις να μην ξεχασεις τις μερες αυτες."

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Για καληνυχτα Eιμαστε ολοι θνητοι μεχρι το πρωτο φιλι ή το δευτερο ποτηρι κρασι  Και οταν μου εκλεινες το στωμα με εκεινο το φιλι λιγο πριν εκραγω, αυτο ηταν ερωτας Απογοητευτηκα για τις μερες που εκανα το καλυτερο για σενα και το χειροτερο για μενα. Ετσι ειναι, οταν εχεις συνηθισει το τιποτα, δεν ξερεις πως να αντιμετωπισεις
Η ψυχη μου πεθαινει καθε βραδυ Μια μέρα, κάποιος θα μας αγκαλιάσει τόσο σφιχτά που θα κολλήσουν όλα τα ραγισμένα κομμάτια του εαυτού μας Τελικα το ανθρωπινο σωμα εχει υπερμετρες αντοχες, και που να δεις τι εχει η ανθρωπινη ψυχη Ειναι αξιοθαυμαστο πως καποιος μπορει να σπασει την καρδια σου και εσυ να συνεχισεις να τον αγαπας με αυτα τα λιγα κομματια που επεμειναν, ειμαστε περιεργα πλασματα μερικες φορες ισως και να δ ιαλέγουμε εσκεμμένα τον πόνο. Το μονο που ξερω ειναι πως χαθηκα με ανθρωπους που ελεγαν πως με αγαπουσαν και απαντουσα πως τους αγαπουσα περισσοτερο - Ξερεις γιατι απογοητευεσαι συνεχεια; Γιατι πιστευεις οτι ολοι οι αλλοι θα εκαναν οτι κανεις κι εσυ γι’ αυτους …