Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο


















Και το πρωι πριν φυγεις με τον γνωστο πια αθορυβο τροπο σου, να με ξυπνησεις για να σε αγκαλιασω και να σου πω αντιο

Kαι το πρωι, πριν φυγεις για να πας να βρεις εκεινη που λες πως ειναι "ολος σου ο κοσμος"
να με ξυπνησεις για να σου πω πως ακομη και αν σε εχει τις ημερες, εγω εκμεταλλευομαι τις νυχτες που γεμιζουν με ερωτα.

Kαι ισως μια μερα καταλαβεις πως εμεις μαζι κανουμε το παθος, και αυτο αγαπη μου ειναι το ισχυροτερο ναρκωτικο

μεταμεσονυχτια
Επειτα θα εξαφανιστεις για λιγο, ως συνηθως , μα θα ερθεις παλι ενα βραδυ για να μου πεις πως ειμαι περιεργο κοριτσι, καταφερνω να σε κανω να με σκεφτεσαι ακομη και δεν ειμαι μερος της καθημερινοτητας σου, δεν σε δεσμευω με υποσχεσεις και αιωνιες αγαπες, δεν ορκιζομαι πως εισαι ο μοναδικος, υπηρχαν και αλλοι ,θα ερθουν και αλλοι και ομως τις ημερες που νιωθεις να πνιγεσαι θες να μιλησεις μονο σε εμενα  Και εγω τοτε θα κατσω να σε ακουσω, και θα σε βοηθησω οσο μπορω γιατι βλεπεις, χαμογελας τοσο ομορφα οταν εισαι ευτυχισμενος. Θα αρχισεις να μου λες πως με εκεινη ενιωσες διαφορετικα, σε συγκινησε, σε εκανε να την ερωτευτεις και μετα σε πληγωσε, σε αφησε ενω ειχες κανει τοσα ονειρα για σας και εγω θα την μισησω παλι με ολο μου το ειναι γιατι ξερω πως στην θεση της θα τα καταφερνα καλυτερα,δεν θα σε αφηνα να φυγεις ετσι ευκολα


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Για καληνυχτα Eιμαστε ολοι θνητοι μεχρι το πρωτο φιλι ή το δευτερο ποτηρι κρασι  Και οταν μου εκλεινες το στωμα με εκεινο το φιλι λιγο πριν εκραγω, αυτο ηταν ερωτας Απογοητευτηκα για τις μερες που εκανα το καλυτερο για σενα και το χειροτερο για μενα. Ετσι ειναι, οταν εχεις συνηθισει το τιποτα, δεν ξερεις πως να αντιμετωπισεις
Η ψυχη μου πεθαινει καθε βραδυ Μια μέρα, κάποιος θα μας αγκαλιάσει τόσο σφιχτά που θα κολλήσουν όλα τα ραγισμένα κομμάτια του εαυτού μας Τελικα το ανθρωπινο σωμα εχει υπερμετρες αντοχες, και που να δεις τι εχει η ανθρωπινη ψυχη Ειναι αξιοθαυμαστο πως καποιος μπορει να σπασει την καρδια σου και εσυ να συνεχισεις να τον αγαπας με αυτα τα λιγα κομματια που επεμειναν, ειμαστε περιεργα πλασματα μερικες φορες ισως και να δ ιαλέγουμε εσκεμμένα τον πόνο. Το μονο που ξερω ειναι πως χαθηκα με ανθρωπους που ελεγαν πως με αγαπουσαν και απαντουσα πως τους αγαπουσα περισσοτερο - Ξερεις γιατι απογοητευεσαι συνεχεια; Γιατι πιστευεις οτι ολοι οι αλλοι θα εκαναν οτι κανεις κι εσυ γι’ αυτους …