Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2012
Μα πού ξέρεις μπορεί να ταξιδέψουμε μια μέρα η μιά νύχτα μαζί Ξεκουμπωσα το το κοκκινο φορεμα μου. αραγε μπορω να σε πιστεψω ή μηπως εισαι και εσυ σαν τοσους αλλους.. ας ειναι, ισως κερδισω ακομη λιγες ωρες πονου και μετανοιας, αλλωστε πρωτη φορα θα ειναι; Ξεκουμπωσα το κοκκινο φορεμα μου. Στο ορκιζομαι θα σου δωσω τα παντα, οχι επειδη μου το ζητησες αλλα επειδη με εσενα γνωρισα το μισος και το υπερμετρο παθος. Σου αξιζουν, γιατι με συστισες στον κοσμο των συναισθηματων, ξυπνησες τις πιο βαθιες μου επιθυμιες. πηρες το φορεμα και το εριξες με την μια στο πατωμα. θαυμασες για μια στιγμη το εργο σου. "θα σου δωσω τα παντα, αν μου υποσχεθεις να μην ξεχασεις τις μερες αυτες."
Φταίνε όλα αυτά που αγάπησα πολύ,όλα αυτά που δεν είναι πια εκεί Είναι τoσο oμορφο να ξυπνας και να κοιμασαι μεσα στην ιδια αγκαλια, οταν εχει γινει πια συνηθεια να σε συντροφευει ανελλιπως η ιδια μυρωδια πριν κοιμηθεις και μολις ξυπνησεις. Οταν αυτη η μυρωδια εξασθενησει και επειτα χαθει νιωθεις πονο, μισος, θυμο. Συνιδιτοποιεις πως δεν σου λεπει μονο η μυρωδια,η αγκαλια αλλα και κατι καταδικο σου, Με τα χρονια δεθηκες με το ενα αρωμα ,με τα  σιγουρα και δυνατα χερια που τυλιγονται γυρω σου, με ενα χαμογελο (θεωρησε η Κ.) Θυμωσε λοιπον με τον εραστη της που την κοροιδεψε, που την πληγωσε και εψαξε να θυμηθει αυτην την μυρωδια σε αλλους ανδρες ,τοσο διαφορετικους απο αυτην, σε αλλους ερωτες της μιας νυχτας ή του ενος χρονου. Της ελειπε και ας μην το παραδεχοταν, ο ενθουσιασμος του οταν εβλεπε τον αγωνα, οταν την αναγκαζε να τραγουδησει ενω δεν μπορουσε να βγαλει ιχνος φωνης μπροστα σε κοσμο, το σωμα του κολλημενο στο δικο της, το πονηρο χαμογελο στο ...
θυμησου μονο πως, κανεις ποτε δεν πεθανε απο ερωτα!       Ολα καποια στιγμη θα τελειωσουν, αυτο το συναισθημα που σε βαραινει, σε κατατρωει τωρα, σαν να μην μπορεις να ζεις εαν αυτος ειναι μακρια, σαν να θες να τρεξεις να του πεις τα παντα, να του φωναξεις οτι εισαι εδω, αλλα στο τελος δειλιαζεις ,βρισκεις δικαιολογιες θα εξαφανιστει με τον χρονο. Ο καιρος θα περασει και τα παντα θα μοιαζουν σαν μια γλυκια αναμνηση ,στο λεω. Δεν τα ξερω ολα, αλλα ξερω πολλα για να σου πω, να περιμενεις , να σταματησεις να στηριζεσαι και να ζεις την ζωη σου τριγυρω απο την δικη του, θα ερθει η στιγμη που θα φυγει και εσυ θα πεσεις.      Πριν παρα πολυ καιρο καπου ειχα ακουσει οτι υπαρχουν τρια ειδη αγαπης. Η απλη αγαπη , αυτη που θα καταφερεις να ξεπερασεις σε 5 μηνες, Η μεγαλη αγαπη, που θα σου χρειαστουν χρονια για να διωξεις το μονιμο συναισθημα εγκαταλειψης που εχει φωλιασει μεσα σου για τα καλα, και η υπερμετρη αγαπη, η...
- To δικο σου ονειρο; -Για αποψε εισαι εσυ. Ηθελα μοναχα εσενα αποψε Παντου επικρατει η τρελα ,πραγματικα. Ομως εγω αποψε, ήθελα μοναχα ενα ,να ερθω να σε βρω. Στεκεσαι εκει, στην ακρη του δρομου. Τα ματια σου λαμπουν στο ελαχιστο φως, και ενα πολλα υποσχομενο χαμογελο προσπαθει να κρυφτει πισω απο την συνηθισμενη σοβαρη εκφραση σου. Σε λιγο ειμαι στην αγκαλια σου.Σε λιγο, ολα τριγυρω εχουν χαθει, φαίνονται ασημαντα, μικροτερα, λιγότερα.Σε λιγο, τιποτα πια δεν μπορει να με πονεσει, δεν μπορει να με πληγωσει, τιποτα να με φοβισει. Εισαι εσυ μαζι μου Εκει για μενα. Τα λογια σταματουν και  το χερι σου αγγιζει το προσωπο μου, απομακρύνει τα μαλλια που μου πεφτουν μονιμως μπροστα και με κοιταζεις κατευθειαν στα ματια. Με  κρατας σιγουρα και δυνατα στην αγκαλια σου, η ζεστη του κορμιου σου ,τα χειλη σου στο λαιμο μου  Όλος μου ο κόσμος.   την αλλη στιγμη η παρορμηση μου νικαει καθε αισθηση λογικης και εγωισμου, το...