Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Day of confessions

✖ To 80% των ανθρωπων που εχω γνωρισει δεν το συμπαθω.
Εδωσα ολη την σημασια μου σε ατομα που δεν το αξιζαν και προσπερασα ατομα που ενδιαφεροταν για εμενα πραγματικα
Απο τα 15 μου μεχρι τα 20 εχω κανει περισσοτερες λαθος επιλογες απο οτι θα επρεπε.
Καταναλωνω πολλη ενεργεια για να ανταποδωσω οτι ασχημο μου εχουν κανει οι αλλοι.
Τις περισσοτερες φορες δινω πολλα και δεν περνω πισω ουτε τα μισα.
Εχω περασει τουλαχιστον 200 ωρες τις ζωης μου μεσα σε τρενο.
Ανεχομαι αρκετα, αλλα αν "ξενερωσω" δεν αλλαξει
Ζηλευω ολα τα "καλημερα μωρο μου" που εχουν γραφτει σε δρομους κ τοιχους απεναντι απο σπιτια
Δεν ξερω ακομη πως να χειριζομαι την απορριψη
Το πρωτο φιλι της ζωης μου το εδωσα σε κοπελα
Δεν δινω σχεδον ποτε δευτερες ευκαιριες
Εκανα χιλιομετρα για ατομα που δεν θα εκαναν ουτε βημα για εμενα
Οταν πληγωνομαι πολυ, δεν θελω να μιλαω γι αυτο ουτε στις καλυτερες φιλες/ους μου.
Μπορει να εχω ενα ατομο τοσο "ψηλα" και σε μια στιγμη να αλλαξει ολη η γνωμη μου
Ηθελα παντα εναν ερωτα βγαλμενο απο τις ταινιες.
Δεν θελω ποτε να ειμαι δεδομενη για κανεναν!
Οταν καποιος χανει την εμπιστοσυνη μου πρεπει να κανει πολλα για να την ξανακερδισει, αν και παλι ειναι δυσκολο.
Δεν ημουν ,ειμαι ή θα ειμαι ποτε δευτερη επιλογη
Οταν καποιος/α σε θελει πραγματικα, στο δειχνει καθημερινα , με καθε ευκαιρια, αλλα συνηθως δεν υπαρχει η ανταποκριση που θα θελαμε

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Για καληνυχτα Eιμαστε ολοι θνητοι μεχρι το πρωτο φιλι ή το δευτερο ποτηρι κρασι  Και οταν μου εκλεινες το στωμα με εκεινο το φιλι λιγο πριν εκραγω, αυτο ηταν ερωτας Απογοητευτηκα για τις μερες που εκανα το καλυτερο για σενα και το χειροτερο για μενα. Ετσι ειναι, οταν εχεις συνηθισει το τιποτα, δεν ξερεις πως να αντιμετωπισεις
Η ψυχη μου πεθαινει καθε βραδυ Μια μέρα, κάποιος θα μας αγκαλιάσει τόσο σφιχτά που θα κολλήσουν όλα τα ραγισμένα κομμάτια του εαυτού μας Τελικα το ανθρωπινο σωμα εχει υπερμετρες αντοχες, και που να δεις τι εχει η ανθρωπινη ψυχη Ειναι αξιοθαυμαστο πως καποιος μπορει να σπασει την καρδια σου και εσυ να συνεχισεις να τον αγαπας με αυτα τα λιγα κομματια που επεμειναν, ειμαστε περιεργα πλασματα μερικες φορες ισως και να δ ιαλέγουμε εσκεμμένα τον πόνο. Το μονο που ξερω ειναι πως χαθηκα με ανθρωπους που ελεγαν πως με αγαπουσαν και απαντουσα πως τους αγαπουσα περισσοτερο - Ξερεις γιατι απογοητευεσαι συνεχεια; Γιατι πιστευεις οτι ολοι οι αλλοι θα εκαναν οτι κανεις κι εσυ γι’ αυτους …